Verbetertraject
Sinds de invoering van de WWZ wordt door rechters bij een ontbindingsverzoek wegens ongeschiktheid (de d-grond) nóg nadrukkelijker getoetst of de werknemer voldoende in de gelegenheid is gesteld om zich te verbeteren en of de werkgever daar voldoende bij heeft geholpen. In de praktijk wordt deze eis veelal ingevuld door een zogeheten verbetertraject. In zo’n verbetertraject worden doelen gesteld die de werknemer dient te halen. Lukt dit niet, behoort beëindiging van het dienstverband tot de mogelijkheden.
In de wet is niet vastgelegd hoe lang de periode dient te zijn waarin de werknemer in staat wordt gesteld om zich te verbeteren. Het is daarom lastig om vooraf vast te stellen hoe lang het verbetertraject dient te zijn om aan deze eis te voldoen. De toe te passen periode zal onder meer afhangen van de duur van het dienstverband en de mate van ongeschiktheid van de werknemer. Vaak wordt daarom zekerheidshalve een periode van 6 of 9 maanden gehanteerd.
Rechtspraak
Dat een verbetertraject niet altijd zo lang hoeft de duren, blijkt uit de recente uitspraak van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. Het geschil betrof een werknemer die sinds 2003 in dienst is bij de werkgever en in 2010 zijn eerste negatieve beoordeling ontvangt. Nadat de werknemer langdurig ziek is geweest, werd er bij een herbeoordeling in 2015 opnieuw geconstateerd dat hij niet op een voldoende niveau functioneerde. Om die reden is er besloten om een verbetertraject te volgen van zes weken. De eerste vier weken werden uitgetrokken om het werk aan de inpaktafel te leren en de laatste twee weken om het werk aan de zaagmachine te verbeteren.
De periode is relatief kort, maar de rechter woog mee dat het hier om ongeschoold werk gaat dat deels al jarenlang door de werknemer werd verricht. Het hof acht dat de werknemer ongeschikt is voor het verrichten van de bedongen werkzaamheden en concludeert dat de werkgever hem in voldoende mate in de gelegenheid heeft gesteld om zijn functioneren te verbeteren.
Zie volledige uitspraak: http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHARL:2016:6796
